Kerkgebouw buurt-en-kerkhuis Bethel toekomstbestendig.
We weten niet wat de toekomst brengt, maar kun je een toekomstbestendig ontwerp maken? Dit was een van de vragen die ik in 2013 kreeg bij mijn kennismaking in de toenmalige “Bethelkapel”. Ik heb vaak terug moeten denken aan deze vraag iedere keer als ik iets in het nieuws zag over het kerkasiel in ‘buurt-en-kerkhuis Bethel’.
Kerkasiel
Wie had dat kunnen denken? Bij die eerste bespreking waarin het verdriet om de onttrekking van de eredienst nog vers was. Dat er bijna 5 jaar later, ruim 3 maanden lang, 24/7 een kerkdienst zou plaatsvinden ter bescherming van een asielzoekers gezin. Een kerkdienst die beëindigd werd na een nieuwe asielregeling. Ik niet tijdens dat eerste overleg waar we de toekomst van het kerkgebouw bespraken.
Wel heb ik mijn uiterste best gedaan om een kleurrijk geheel te maken van de twee losse panden. Een ontwerp waarbij multifunctioneel niet “vlees nog vis” werd. Geschikt voor de gewenste buurtfunctie én voor het blijven voor het vieren van diensten. Evenals voor het geven van cursussen en de ontmoeting van mensen. Met een professionele keuken waar vrijwilligers veilig kunnen koken voor grote groepen. En een kerkgebouw dat geschikt is voor activiteiten die nog niet bedacht waren. Dat dit o.a. een 24/7 kerkdienst zou zijn, we wisten het toen niet.
Ik koester de gedachte dat ik als interieurarchitect met mijn ontwerp een mini steentje heb bijgedragen aan dit bijzondere initiatief. Al is het maar, door tijdens het ontwerpproces te staan voor het behoud van het kleurrijke tegeltableau. Dat zo herkenbaar was op de foto’s bij de vele artikelen die over het kerkasiel zijn verschenen: artikel NewYorkTimes over kerkasiel